De Kasstroom c.q. Cashflow geeft het verschil aan tussen de inkomsten en uitgaven in een boekjaar.

Als we "klantorder gericht" produceren vergelijken met "voorraad gericht" produceren is het begrip "Klantenorderontkoppelpunt" (koop) interessant.

Produceren op voorraad kunnen we visualiseren via de afbeelding van een pyramide. We voegen veel grond- en hulpstoffen samen tot een beperkter aantal eindproducten, al dan niet via halffabricaten als tussenlaag. Denk als voorbeeld aan het produceren van elementen in verschillende maten en soorten voor een winkelinrichting. Deze eindproducten en halffabricaten op voorraad vormen dan het "Klantenorderontkoppelpunt". Oftewel vanuit deze producten wordt dan klantorder gericht geproduceerd. Denk aan het spuiten van de winkelelementen in gewenste kleuren en het samenvoegen van elementen voor een wand of winkelbalie.

Een kolommenbalans is een weergave van de saldibalans, resultatenrekening en balansrekeningen. Als het saldo van de resultatenrekening niet is weggeboekt naar een balansrekening wordt dit resultaat onderaan het overzicht vermeld bij zowel de resultatenrekening als balans om de debet en credit gelijk te maken. Als het resultaat bij de resultatenrekening aan de debetzijde staat, dan staat dit zelfde resultaat op de balans aan de creditzijde en vice versa. Een ezelsbruggetje om dit te onthouden is ver weg (debetzijde resultaat en creditzijde balans) en dichtbij (creditzijde resultaat en debetzijde balans).

Het kortlopende deel van de aflossingsverplichting van langlopende schulden is dat deel dat binnen een jaar afgelost wordt. In relatie tot de jaarrekening en bijvoorbeeld een kredietrapportage aan de bank kan het kortlopende deel van de aflossingsverplichting langlopende schulden apart opgegeven worden. In de boekhouding worden langlopende schulden veeelal gesplitst in een hoofdsom en een cumulatieve aflossing. Het eindsaldo van de cumulatieve aflossing van langlopende schulden op de balans minus het beginsaldo is dan gelijk aan het kortlopende deel van betreffend boekjaar. Een aparte rekening op de balans voor "Kortlopende schulden" is dan niet nodig.

De kostenplaatsenmethode is bedoeld om indirecte kosten, via kostenplaatsen (afdelingen), door te belasten naar kostendragers (producten). Hiervoor worden kostenplaatsen verdeeld naar zelfstandige- en hulpkostenplaatsen. Meer algemeen kennen we de kostenplaatsenmethode ook als Kostenverdeelstaat. Zowel producerende- als dienstverlenende organisaties maken gebruik van de kostenverdeelstaat. Het gaat dan veelal om grote(re) organisaties. In het (klein) MKB zal veel gebruik gemaakt worden van de opslagmehode (zoals percentage van de directe kosten). 

De (grootboek)rekening kruisposten is bedoeld voor onderlinge overboekingen tussen bijvoorbeeld kas- en bankrekeningen. Zo kun je overtollige kasmiddelen storten op je bankrekening. Of bijvoorbeeld geld van de ene naar de andere bankrekening overboeken. Je gebruikt dan de rekening "kruisposten" als tussenrekening.