Het eerste openbare (werk)document over RGS, ontleend aan de website van het CBS, dateert van 18 mei 2012 en kent de volgende inleiding: “Eind 2011 hebben enkele bestuurlijke vertegenwoordigers van de Belastingdienst, Kamer van Koophandel, het ministerie van EL&I, Logius/SBR en het CBS van gedachten gewisseld over een idee met betrekking tot een gecoördineerd referentieschema voor grootboekrekeningen, kortweg aangeduid als referentie grootboekschema. De verwachting is dat een dergelijk schema kan leiden tot vergaande vereenvoudiging van de verschillende rapportagesystemen in de financieel administratieve rapportageketen, met als gevolg meer transparantie en lagere kosten.”

"Op 7 september 2012 is in Grand Hotel Karel V in Utrecht aan een groep experts van private en publieke partijen een idee voorgelegd, dat het mogelijk maakt een extra efficiencyslag door te voeren door gebruik te maken van een zogenoemd ‘referentie grootboekschema. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling dat schema dwingend voor te schrijven voor toepassing binnen de administratie van ondernemingen, maar juist om het te gebruiken voor de afbeelding van de bestaande administratie van een onderneming op een gestandaardiseerd rapportagemodel voor de overheid. Dat rapportagemodel is daarmee de basis voor alle interne en externe rapportages", zo staat onder andere vermeld op de website van het CBS. Als initiatiefnemers worden genoemd: Belastingdienst, Centraal Bureau voor de Statistiek, Kamer van Koophandel en Programma Standard Business Reporting.

In het zelfde document staat ook:
"Zo werd tijdens de SBR-regiodagen in 2010 en 2011 meerdere keren door aanwezige accountants de vraag gesteld “Waarom de overheid niet zoiets als een gecoördineerd rekeningenschema introduceert”. Daarnaast zijn er de positieve geluiden uit
landen als België en Portugal over soortgelijke in praktijk gebrachte initiatieven".

En onder het kopje “Referentie grootboekschema in de praktijk” staat het volgende:
“In het kader van het idee van het referentie grootboekschema zijn als vingeroefening al een dertigtal recent ontvangen zogenoemde auditfiles financieel (XAF) van bedrijven in het MKB-segment uit verschillende sectoren beoordeeld. Te zien is dat bedrijven, zoals verwacht, eigen namen aan grootboekrekeningen geven. Tevens is geconstateerd dat de omvang van de rekeningschema’s van deze bedrijven gemiddeld 220 rekeningen bedraagt, met een enkele - 3 uitschieter naar 500 grootboekrekeningen. Hoewel er een behoorlijke diversiteit in naamgeving en in het aantal gebruikte rekeningen te zien is, zijn bij een eerste scan de rekeningen herleidbaar naar een eenduidig kader, anders gezegd naar het referentie grootboekschema”.

In de notulen van de Expert initiatiefgroep RGS, d.d. 9 oktober 2012 staat het volgende:

“Het is mogelijk het RGS niet alleen als een vertaling te zien van de grootboekrekeningen die een onderneming gebruikt naar een standaard set rekeningen maar het schema zelf ook bij ondernemingen / in softwarepakketten te implementeren”. En “Focus primair op MKB”.

RGS wordt dus van meet af aan al gezien als een “Standaard rekeningschema voor ondernemingen in het MKB”.

Notulen van de toenmalige expertmeetings rond het najaar van 2012 melden onder andere ook het volgende:

• Zorg voor voldoende stabiliteit rond het RGS.
    
• Zorg voor voldoende implementation guidelines in combinatie met voorlichting en opleiding over het juiste inhoudelijke gebruik van de standaard.
    
• Richt je in eerste instantie op de 80 tot 90% van de ondernemingen, het MKB. Ook al eerder aangegeven als “Focus primair op MKB”.
    
• Voor de overheid ligt een aantal specifieke acties voor. De belangrijkste daarvan is het zorgen voor een gecombineerd ‘datamodel’ voor alle uitvragende gegevens (naar analogie van het WDO-datamodel). Dit vergt zowel denkkracht als capaciteit van de betrokken overheidspartijen.
    
• Neem zo mogelijk verbands- en samenhangcontroles op in het RGS om zo vroeg mogelijk in de keten inconsistenties gesignaleerd kunnen worden.
    
• Maak bij de ontwikkeling gebruik van (de kennis over) bestaande grootboekschema’s.
    
• Voorkom dat we ons in “branche- en organisatie specifieke details verliezen.
    
• Aandacht voor de fiscale rekenregels.
    
• Geef aandacht aan de relatie met de SBR/XBRL-codering.
  (Hier staat dus niet maak een RGS Taxonomie in XBRL die niet tot nauwelijks is te lezen door leveranciers van boekhoudsoftware).
    
• Zorg voor eenduidige definities van de grootboekrekeningen.

In 2014 is de eerste versie van RGS tot stand gekomen door de inzet van Harold Kinds, feitelijk de geestelijk vader van de eerste versie van RGS.